ایا میتوان از مطالبه ى مهریه انصراف داد؟

بسیاری از زنان پس از آغاز فرآیند مطالبه مهریه، به دلایل مختلفی نظیر آشتی، توافقات جدید با همسر یا تغییر استراتژی، به فکر انصراف می افتند. بله، امکان انصراف از ادامه مطالبه مهریه وجود دارد، اما این انصراف با مفاهیم حقوقی دیگری همچون بخشش یا ابراء مهریه تفاوت های اساسی دارد که هر کدام پیامدهای خاص خود را به همراه دارند.

مهریه، به عنوان یکی از حقوق مهم مالی زن در عقد ازدواج، همواره جایگاه ویژه ای در نظام حقوقی ایران داشته است. گاهی اوقات مسیر زندگی به گونه ای پیش می رود که زنی تصمیم به مطالبه مهریه خود می گیرد، اما با گذشت زمان و تغییر شرایط، ممکن است این تصمیم نیز دستخوش تحولاتی شود. شاید مسیر آشتی دوباره با همسر، دستیابی به توافقاتی جدید یا حتی صرفاً تمایل به کاهش بار روانی پیگیری پرونده های قضایی، زن را به سمت انصراف از مطالبه مهریه سوق دهد. در این میان، درک صحیح از مفاهیم حقوقی مرتبط و تفاوت های ظریف میان انصراف، بخشش و ابراء مهریه، از اهمیت حیاتی برخوردار است. این سه اصطلاح، هرچند در نگاه اول شاید مشابه به نظر برسند، اما از نظر ماهیت، آثار حقوقی و قابلیت برگشت پذیری، تفاوت های اساسی و سرنوشت سازی دارند. این مقاله با هدف ارائه راهنمایی جامع و شفاف، به بررسی امکان انصراف از مطالبه مهریه و تشریح دقیق تفاوت های آن با سایر مفاهیم مرتبط می پردازد تا هر زن بتواند با آگاهی کامل، بهترین تصمیم را برای آینده خود و حقوقش اتخاذ کند.

تفاوت های کلیدی و سرنوشت ساز: انصراف، بخشش و ابراء مهریه

در رویارویی با مسائل حقوقی مرتبط با مهریه، آگاهی از تفاوت میان اصطلاحاتی چون انصراف از مطالبه، بخشش و ابراء مهریه، از اهمیت بالایی برخوردار است. نادیده گرفتن این تمایزات می تواند به تضییع حقوق فرد منجر شود؛ بنابراین، آشنایی با ماهیت و پیامدهای هر یک ضروری به نظر می رسد.

انصراف از مطالبه مهریه

انصراف از مطالبه مهریه، به معنای توقف موقت یا دائمی پیگیری فرآیندهای اجرایی یا قضایی مربوط به وصول مهریه در شرایط کنونی است. وقتی زنی از مطالبه مهریه خود انصراف می دهد، در واقع تنها از ادامه روند اجرایی فعلی دست می کشد، اما حق اصلی او برای دریافت مهریه همچنان پابرجا باقی می ماند. این بدان معناست که دین مهریه از ذمه همسرش ساقط نمی شود و پرونده اجرایی یا قضایی مختومه اعلام می گردد. با این حال، زن این امکان را دارد که در آینده، هر زمان که بخواهد، مجدداً برای مطالبه مهریه خود اقدام کند. این نوع از تصمیم گیری معمولاً در شرایطی رخ می دهد که زوجین به آشتی و زندگی مشترک بازمی گردند، به توافقات موقتی دست می یابند، یا در راستای یک تاکتیک حقوقی مشخص، تصمیم به عقب نشینی موقت از مطالبه مهریه گرفته می شود.

بخشش مهریه (هبه مهریه)

بخشش مهریه یا هبه مهریه، عملی حقوقی است که در آن زن، مالکیت مهریه خود را به همسرش منتقل می کند. این عمل در قالب یک عقد انجام می شود و نیازمند قصد و رضایت هر دو طرف است، به این معنا که زن باید با قصد و اراده خود مهریه را به همسرش ببخشد و همسر نیز آن را بپذیرد. از نظر حقوقی، بخشش مهریه با انصراف از مطالبه تفاوت عمده ای دارد؛ در بخشش، مالکیت مهریه تغییر می کند. نکته مهم در بخشش مهریه این است که زن می تواند تحت شرایط خاصی، از این بخشش رجوع کند. به عنوان مثال، اگر مهریه عین معین (مانند یک قطعه زمین مشخص) بوده و همچنان موجود و در تملک مرد باشد و مرد در آن تصرفی نکرده باشد، زن می تواند از بخشش خود بازگردد و مهریه را مطالبه کند. بخشش مهریه باید به صورت صریح و کتبی انجام گیرد تا اعتبار حقوقی داشته باشد و معمولاً در قالب سندی رسمی در دفتر اسناد رسمی ثبت می شود.

ابراء مهریه

ابراء مهریه، قوی ترین و قطعی ترین نوع چشم پوشی از مهریه است. در این حالت، زن به طور دائمی و غیرقابل برگشت، ذمه همسرش را از پرداخت مهریه بری می کند. ابراء یک ایقاع محسوب می شود؛ یعنی یک عمل حقوقی یک طرفه است و برای اعتبار آن نیازی به رضایت همسر نیست، بلکه کافی است که این ابراء به او اعلام شود. با ابراء مهریه، حق مطالبه مهریه برای همیشه از بین می رود و تحت هیچ شرایطی، حتی با تغییر نظر زن، امکان برگشت پذیری یا مطالبه مجدد آن وجود نخواهد داشت. ابراء مهریه بیشترین پیامد حقوقی را دارد و زنانی که تصمیم به ابراء مهریه می گیرند، باید از عواقب دائمی این تصمیم به طور کامل آگاه باشند. به دلیل همین ماهیت برگشت ناپذیر، توصیه می شود پیش از هر اقدامی، حتماً با یک وکیل متخصص مشورت شود.

همواره به یاد داشته باشید که انصراف از مطالبه مهریه، با بخشش یا ابراء مهریه تفاوت های بنیادی دارد. در انصراف، حق مطالبه باقی می ماند، در بخشش، حق رجوع در شرایط خاص وجود دارد، اما در ابراء، حق مهریه به طور کامل و دائمی از بین می رود.

مراحل گام به گام انصراف از مطالبه مهریه

زنی که مطالبه مهریه خود را آغاز کرده، ممکن است در هر مرحله ای تصمیم به انصراف از ادامه پیگیری بگیرد. این انصراف می تواند هم در اداره اجرای ثبت و هم در دادگاه خانواده صورت گیرد. مسیر انتخابی برای مطالبه مهریه، مراحل انصراف را تعیین می کند.

انصراف از مطالبه مهریه در اداره اجرای ثبت

بسیاری از زوجین، به دلیل سرعت بیشتر و سهولت در توقیف اموال، ابتدا مسیر مطالبه مهریه را از طریق اداره اجرای ثبت انتخاب می کنند. این مسیر زمانی امکان پذیر است که مهریه به صورت سند رسمی ازدواج ثبت شده باشد. اگر زنی در این مرحله از تصمیم خود برای مطالبه مهریه منصرف شود، می تواند به سادگی و با انجام مراحل زیر، پرونده اجرایی خود را مختومه کند:

1. تهیه درخواست کتبی انصراف: زن باید یک درخواست کتبی تنظیم کند که در آن مشخصات دقیق خود و همسرش، شماره پرونده اجرایی و صراحتاً تمایل به انصراف از ادامه پیگیری مهریه را ذکر نماید.
2. مراجعه به اداره اجرای ثبت: پس از تنظیم درخواست، باید به اداره اجرای ثبت مربوطه (محل صدور اجرائیه یا اداره ای که پرونده در آن در حال پیگیری است) مراجعه کند.
3. تقدیم درخواست: درخواست انصراف به متصدی مربوطه تقدیم می شود و پس از بررسی و ثبت، دستور توقف عملیات اجرایی صادر خواهد شد.

آثار انصراف در اداره ثبت: با انصراف از مطالبه مهریه در اداره ثبت، پرونده اجرایی مختومه می شود و اگر اموالی از همسر توقیف شده باشد، این توقیف رفع می گردد. همچنین، بر اساس

مدارک لازم:

• اصل شناسنامه و کارت ملی متقاضی
• کپی برابر اصل سند ازدواج
• شماره پرونده اجرایی مربوطه

انصراف از مطالبه مهریه در دادگاه خانواده

گاهی اوقات، مطالبه مهریه از همان ابتدا از طریق دادگاه خانواده آغاز می شود، به ویژه زمانی که سند ازدواج رسمی نباشد یا نیاز به رسیدگی به مسائل جانبی مانند اعسار و تقسیط مهریه وجود داشته باشد. اگر زنی در این مرحله تصمیم به انصراف از ادامه دعوا بگیرد، باید مراحل زیر را طی کند:

1. تهیه لایحه استرداد دادخواست یا انصراف از دعوا: زن باید یک لایحه حقوقی با عنوان استرداد دادخواست مهریه یا انصراف از دعوای مهریه تنظیم کند. در این لایحه، به وضوح باید تمایل خود را برای عدم پیگیری دعوا اعلام کرده و مشخصات پرونده قضایی را ذکر نماید.
2. تقدیم لایحه به شعبه رسیدگی کننده: لایحه تنظیم شده باید به شعبه دادگاهی که در حال رسیدگی به پرونده مهریه است، تقدیم شود.

آثار انصراف در دادگاه: با تقدیم لایحه انصراف، دادگاه اقدام به صدور قرار رد دعوا می کند. این قرار به معنای مختومه شدن پرونده فعلی است و نه صدور حکم ماهوی. همانند انصراف در اداره ثبت، استرداد دادخواست نیز مانع از طرح مجدد همان دعوا در آینده نخواهد شد، مگر اینکه زن به صراحت و با قصد و اراده کامل، از حق مطالبه مهریه خود ابراء کرده باشد. در چنین حالتی، دیگر امکان مطالبه مجدد وجود نخواهد داشت.

مدارک لازم:

• اصل شناسنامه و کارت ملی متقاضی
• کپی برابر اصل سند ازدواج
• شماره پرونده دادگاه

فرم انصراف از مهریه: بایدها و نبایدها

شاید در ذهن بسیاری این سؤال نقش ببندد که آیا برای انصراف از مهریه، فرم استاندارد و مشخصی وجود دارد که بتوان آن را پر و امضا کرد؟ واقعیت این است که در اغلب موارد، به خصوص در اداره ثبت، ممکن است برگه هایی تحت عنوان فرم انصراف از مهریه یا درخواست انصراف از عملیات اجرایی مهریه در اختیار زنان قرار گیرد. این برگه ها عموماً یک درخواست کتبی ساده هستند که فرد با تکمیل و امضای آن ها، رضایت خود را مبنی بر توقف پیگیری مهریه اعلام می کند.

اما در مواجهه با هرگونه فرم یا متن مربوط به انصراف، نکاتی حیاتی وجود دارد که هر زنی باید با دقت به آن ها توجه کند تا ناخواسته حقوق خود را تضییع نکند. همواره تاکید می شود قبل از امضای هر سندی، متن آن را با دقت کامل مطالعه و از معنای دقیق هر کلمه و عبارت اطمینان حاصل شود. اهمیت این دقت در این است که مطمئن شوید فرم یا متن مورد نظر، صرفاً شامل انصراف از ادامه مطالبه (که قابل برگشت است) باشد و نه ابراء (که دائمی و غیرقابل برگشت است) یا حتی بخشش دائمی مهریه. در برخی موارد، ممکن است با متونی مواجه شوید که به صورت ضمنی یا صریح، حق مطالبه مهریه را برای همیشه سلب می کنند. این تفاوت در نگارش، می تواند پیامدهای حقوقی متفاوتی برای آینده داشته باشد.

اگر در هر مرحله از این فرآیند، با ابهام یا فشاری برای امضای سندی مواجه شدید که به نظر می رسد فراتر از انصراف صرف از مطالبه است (مثلاً شامل ابراء مهریه)، بهترین و هوشمندانه ترین اقدام، مشورت فوری با یک وکیل متخصص خانواده است. یک وکیل می تواند با بررسی دقیق متن سند، از تضییع حقوق شما جلوگیری کند و اطمینان حاصل کند که تصمیم شما با محتوای سندی که امضا می کنید، مطابقت دارد. تجربه نشان داده است که عجله در امضای چنین اسنادی، گاهی اوقات پشیمانی های عمیقی را به همراه داشته است.

پیامدهای حقوقی و مالی انصراف از مطالبه مهریه

تصمیم به انصراف از مطالبه مهریه، هرچند ممکن است در نگاه اول یک گام ساده به نظر برسد، اما پیامدهای حقوقی و مالی مشخصی را به دنبال دارد که آگاهی از آن ها برای هر دو طرف، زن و شوهر، ضروری است. این پیامدها به طور مستقیم بر وضعیت اموال، هزینه ها و امکان طرح دعوای مجدد تأثیر می گذارند.

آزادی اموال توقیف شده

یکی از اصلی ترین اقداماتی که در پی مطالبه مهریه صورت می گیرد، توقیف اموال همسر (زوج) برای تضمین پرداخت مهریه است. این توقیف می تواند شامل حساب های بانکی، ملک، خودرو و یا هر دارایی قابل توقیف دیگری باشد. با انصراف زن از مطالبه مهریه، دستور رفع توقیف از اموال صادر می شود. این بدان معناست که تمامی دارایی هایی که به دلیل پرونده مهریه توقیف شده بودند، آزاد شده و همسر می تواند مجدداً به آن ها دسترسی داشته باشد یا در مورد آن ها تصرف کند. این مسئله به ویژه برای مردانی که اموالشان توقیف شده و با محدودیت های مالی مواجه هستند، اهمیت زیادی دارد.

هزینه های نیم عشر دولتی

در فرآیند اجرایی مهریه از طریق اداره ثبت، مبلغی تحت عنوان «نیم عشر دولتی» یا «حق الاجرا» دریافت می شود که معمولاً معادل پنج درصد (یک بیستم) مبلغ مهریه است. این هزینه بر عهده کسی است که حکم علیه او صادر شده (زوج) و باید آن را پرداخت کند. اما یک استثنای مهم وجود دارد: اگر زن قبل از پایان کامل عملیات اجرایی و وصول مهریه، از مطالبه خود انصراف دهد، طبق ماده ۹۸ قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت و نظریه اداره کل حقوقی قوه قضاییه، زوج از پرداخت این نیم عشر دولتی معاف خواهد شد. این معافیت یک مزیت مالی قابل توجه برای زوج محسوب می شود.

امکان مطالبه مجدد

یکی از حیاتی ترین پیامدهای انصراف از مطالبه مهریه (برخلاف ابراء مهریه) این است که حق مطالبه مهریه برای زن از بین نمی رود. این به معنای آن است که زن می تواند در آینده، هر زمان که بخواهد و به هر دلیلی، مجدداً برای مطالبه مهریه خود اقدام کند. این موضوع در موقعیت هایی که زوجین پس از مدتی آشتی می کنند و سپس دوباره دچار اختلاف می شوند، اهمیت پیدا می کند. انصراف صرفاً یک وقفه در روند پیگیری حقوقی است و به هیچ عنوان به منزله از دست دادن دائمی حق مهریه نیست، مگر اینکه سند ابراء مهریه به طور صریح و آگاهانه توسط زن امضا شده باشد.

تأثیر بر پرونده های مرتبط

تصمیم به انصراف از مطالبه مهریه می تواند بر سایر پرونده های حقوقی و خانوادگی مرتبط نیز تأثیرگذار باشد. به عنوان مثال، در پرونده های طلاق توافقی، اغلب زن در ازای طلاق یا دریافت حقوق دیگری، از مهریه خود به طور کامل یا جزئی چشم پوشی می کند. انصراف از مطالبه مهریه می تواند به عنوان بخشی از یک توافق جامع تر برای حل و فصل اختلافات خانوادگی در نظر گرفته شود. همچنین، این انصراف می تواند بر پرونده هایی مانند نفقه، حضانت فرزندان، یا تقسیم اموال مشترک نیز اثرگذار باشد و مسیر را برای مذاکرات و توافقات جدید هموار کند.

چه زمانی انصراف از مطالبه مهریه یک گزینه هوشمندانه است؟

تصمیم گیری برای انصراف از مطالبه مهریه، تصمیمی مهم و گاهی دشوار است که می تواند عواقب عمیقی بر زندگی فرد داشته باشد. این گام زمانی می تواند هوشمندانه و مناسب باشد که با بررسی دقیق شرایط و اهداف، اتخاذ گردد.

صلح و آشتی: بازگشت به زندگی مشترک

یکی از رایج ترین و امیدبخش ترین دلایل برای انصراف از مطالبه مهریه، تصمیم زوجین به صلح و آشتی و بازگشت به زندگی مشترک است. در بسیاری از موارد، پیگیری مهریه می تواند به عنوان یک عامل تشدیدکننده اختلافات عمل کند. وقتی زوجین تصمیم می گیرند که اختلافات را کنار گذاشته و زندگی مشترک را از سر بگیرند، انصراف از مطالبه مهریه می تواند نمادی از حسن نیت و آغاز فصلی جدید در روابط آن ها باشد. این اقدام می تواند به کاهش تنش ها و ایجاد فضایی برای بازسازی اعتماد کمک کند. از دیدگاه تجربه شخصی، بسیاری از زنانی که این مسیر را انتخاب کرده اند، احساس آرامش بیشتری را در زندگی مشترک تجربه کرده اند.

توافقات جایگزین: دستیابی به راه حل های جامع تر

گاهی اوقات، انصراف از مهریه نه به معنای بخشش کامل آن، بلکه به عنوان بخشی از یک توافق جامع تر و هوشمندانه تر صورت می گیرد. این توافقات می تواند شامل حصول حقوق دیگری برای زن باشد، مانند:

• حضانت فرزندان: توافق بر سر حضانت کامل یا تسهیل شرایط ملاقات با فرزندان.
• نفقه: تضمین پرداخت نفقه معوقه یا توافق بر سر میزان و نحوه پرداخت نفقه آینده.
• تقسیم اموال: دستیابی به سهم مناسبی از اموال مشترک یا دارایی های دیگر.
• طلاق توافقی: انصراف از مهریه در ازای تسهیل فرآیند طلاق توافقی و کاهش زمان و هزینه آن.

در این سناریوها، زن ممکن است با سبک و سنگین کردن منافع و مضرات، به این نتیجه برسد که دستیابی به سایر حقوق یا حل و فصل سریع تر پرونده، ارزش انصراف از مطالبه فعلی مهریه را دارد. این رویکرد، اغلب به جای فرسایش در دادگاه ها، به حل و فصلی دوستانه و کارآمدتر منجر می شود.

تغییر استراتژی حقوقی

در برخی موارد، وکیل یا خود زن به این نتیجه می رسند که ادامه پیگیری مهریه در شرایط فعلی، از نظر حقوقی یا اجرایی، به صلاح نیست. این ممکن است به دلایلی مانند عدم وجود اموال قابل توقیف از سوی همسر، طولانی شدن بیش از حد فرآیند دادرسی، یا تغییر قوانین و رویه های قضایی رخ دهد. در چنین شرایطی، انصراف از مطالبه مهریه می تواند یک گام هوشمندانه برای تغییر استراتژی، ارزیابی مجدد شرایط و پیگیری مهریه از طریق روشی دیگر یا در زمانی مناسب تر باشد. این تصمیم، به زن اجازه می دهد تا با آمادگی و برنامه ریزی بهتری، در آینده مجدداً برای احقاق حق خود اقدام کند.

فشارهای روانی: کاهش بار عاطفی

مسیر پیگیری مهریه، به ویژه در دادگاه ها، می تواند مملو از استرس، اضطراب و فشارهای روانی شدید باشد. مواجهه مکرر با فرآیندهای قضایی، انتظار برای جلسات دادگاه، و درگیری های عاطفی با همسر، می تواند انرژی زیادی از زن بگیرد و بر سلامت روان او تأثیر منفی بگذارد. در چنین شرایطی، انصراف از مطالبه مهریه، حتی به صورت موقت، می تواند به زن کمک کند تا از این فشارها رها شده و به آرامش روانی بیشتری دست یابد. این تصمیم، گاهی اوقات نه از روی چشم پوشی از حق، بلکه از روی نیاز به حفظ سلامت روانی و عاطفی اتخاذ می شود.

چالش ها و نکات حیاتی قبل از تصمیم گیری برای انصراف

پیش از هرگونه تصمیم گیری برای انصراف از مطالبه مهریه، لازم است به مجموعه ای از چالش ها و نکات حیاتی توجه شود تا از بروز پشیمانی های احتمالی در آینده جلوگیری به عمل آید. این مرحله نیازمند آگاهی کامل و تفکر عمیق است.

ضرورت مشورت با وکیل متخصص

اولین و مهم ترین توصیه در این مسیر، بدون تردید، مشورت با یک وکیل متخصص در امور خانواده است. مسائل حقوقی مربوط به مهریه و انصراف از آن، پیچیدگی های خاص خود را دارند و یک اشتباه کوچک می تواند به تضییع حقوق فرد منجر شود. وکیل متخصص می تواند با بررسی دقیق جزئیات پرونده، شرایط خاص زن و مرد، و با توجه به قوانین جاری، بهترین راهکار را ارائه دهد. او همچنین قادر است تفاوت های ظریف میان انصراف، بخشش و ابراء را به طور کامل توضیح دهد و از امضای اسنادی که برخلاف میل یا منافع زن هستند، جلوگیری کند. اعتماد به دانش و تجربه وکیل، می تواند از بروز بسیاری از مشکلات حقوقی در آینده پیشگیری کند و زن را در تصمیم گیری هوشمندانه تر یاری رساند.

قصد واقعی زن: اطمینان از عدم تحت فشار بودن

تصمیم به انصراف از مهریه باید از روی قصد و اراده واقعی و آزادانه زن باشد. متاسفانه، در برخی موارد مشاهده می شود که زن تحت فشار خانواده، همسر یا شرایط نامطلوب عاطفی و مالی، به انصراف یا بخشش مهریه رضایت می دهد. این فشارها می تواند به گونه ای باشد که زن احساس کند چاره ای جز این تصمیم ندارد. از دیدگاه حقوقی، هرگونه رضایت تحت اکراه یا اجبار، می تواند سند را از اعتبار بیندازد، اما اثبات آن در دادگاه بسیار دشوار است. بنابراین، هر زنی باید پیش از هر اقدامی، با خود صادق باشد و اطمینان حاصل کند که این تصمیم، ناشی از اراده آزاد و آگاهانه اوست و تحت هیچ فشار یا اجباری قرار ندارد. این لحظه، لحظه ای برای خوداندیشی و حفظ کرامت فردی است.

مکتوب کردن توافقات: ثبت رسمی هرگونه تفاهم

در صورتی که انصراف از مطالبه مهریه بر اساس توافقاتی با مرد (مانند طلاق توافقی، تعیین حضانت یا تقسیم اموال) صورت می گیرد، بسیار حیاتی است که تمامی این توافقات به صورت رسمی و کتبی ثبت شوند. صرف اتکا به قول و قرار شفاهی، می تواند در آینده به بروز اختلافات جدید و انکار توافقات منجر شود. ثبت رسمی توافقات، چه در قالب سند رسمی در دفتر اسناد رسمی و چه در قالب صورت جلسه دادگاه، به هر دو طرف اطمینان خاطر می دهد و از حقوق آن ها محافظت می کند. این گام، به ویژه برای زن، تضمینی محکم برای اجرای تعهدات مرد در قبال انصراف از مهریه خواهد بود و حس اطمینان و قطعیت را در او تقویت می کند.

عواقب مالی آتی: در نظر گرفتن تورم و کاهش ارزش

هنگام تصمیم گیری برای انصراف موقت از مهریه، زن باید به عواقب مالی آتی این تصمیم نیز بیندیشد. ارزش مهریه، به ویژه اگر سکه بهار آزادی باشد، در طول زمان و با توجه به نرخ تورم، می تواند دچار نوسانات و کاهش ارزش شود. اگر زنی امروز از مطالبه مهریه خود انصراف دهد و سال ها بعد مجدداً اقدام کند، ممکن است ارزش واقعی مهریه او به دلیل تورم، کمتر از آنچه انتظار می رود باشد. اگرچه قوانین برای محاسبه مهریه به نرخ روز (به جز در موارد سکه که در صورت توقیف قیمت زمان توقیف ملاک است) تمهیداتی اندیشیده اند، اما این موضوع همچنان یک ریسک مالی محسوب می شود. بنابراین، در نظر گرفتن چشم انداز اقتصادی و سنجیدن سود و زیان احتمالی در بلندمدت، برای اتخاذ یک تصمیم واقع بینانه ضروری است.

سوالات متداول

آیا بعد از انصراف از مطالبه مهریه می توان آن را دوباره درخواست کرد؟

پاسخ:

بله، در صورتی که زن تنها از «مطالبه مهریه» انصراف داده باشد و نه آن را «ابراء» یا «بخشش» کرده باشد، حق او برای دریافت مهریه همچنان محفوظ است و می تواند در آینده مجدداً برای مطالبه آن اقدام کند. انصراف صرفاً توقف موقت پیگیری حقوقی است.

هزینه انصراف از مطالبه مهریه چقدر است؟

پاسخ:

معمولاً برای انصراف از مطالبه مهریه، هزینه ای از سوی اداره ثبت یا دادگاه دریافت نمی شود. اما در صورتی که زن وکیل داشته باشد، ممکن است هزینه های حق الوکاله مربوط به این اقدام را به وکیل خود پرداخت کند. اگر مطالبه از طریق ثبت بوده و زن انصراف دهد، مرد از پرداخت نیم عشر دولتی معاف می شود.

اگر از مطالبه مهریه انصراف دهم، اموالی که توقیف شده اند چه می شوند؟

پاسخ:

با انصراف زن از مطالبه مهریه، دستور رفع توقیف از اموال صادر می شود. این بدان معناست که هرگونه اموالی که به دلیل پرونده مهریه از همسر توقیف شده بود (مانند حساب بانکی، ملک یا خودرو) آزاد شده و همسر می تواند مجدداً در آن ها تصرف کند.

برای انصراف از مهریه حتماً باید وکیل بگیرم؟

پاسخ:

از نظر قانونی، الزام به داشتن وکیل برای انصراف از مطالبه مهریه وجود ندارد و زن می تواند شخصاً این اقدام را انجام دهد. اما با توجه به پیچیدگی های حقوقی و تفاوت های ظریف میان انصراف، بخشش و ابراء مهریه و پیامدهای هر یک، به شدت توصیه می شود که پیش از هر اقدامی با یک وکیل متخصص مشورت شود تا از بروز هرگونه اشتباه حقوقی و تضییع حقوق زن جلوگیری به عمل آید.

آیا مرد می تواند زن را مجبور به انصراف از مهریه کند؟

پاسخ:

خیر، انصراف از مهریه، بخشش یا ابراء آن، باید با اراده آزاد، آگاهانه و بدون هیچگونه اجبار یا اکراه از سوی زن صورت گیرد. هرگونه فشار یا اجبار بر زن برای چشم پوشی از مهریه، از نظر قانونی فاقد اعتبار است. در صورت اثبات اجبار، اقدام حقوقی انجام شده ممکن است باطل تلقی شود.

نتیجه گیری: تصمیم آگاهانه، حفظ حقوق

مسیر مطالبه مهریه، همانند بسیاری از مسائل حقوقی خانوادگی، می تواند پر از پیچیدگی ها و انتخاب های دشوار باشد. در این میان، امکان انصراف از مطالبه مهریه، یک حق قانونی برای زن است که می تواند تحت شرایط مختلف و با اهداف گوناگون مورد استفاده قرار گیرد. اما همانطور که در این مقاله بررسی شد، درک عمیق تفاوت میان انصراف از مطالبه، بخشش مهریه و ابراء مهریه، کلید حفظ حقوق فردی است. انصراف صرفاً یک توقف موقت در پیگیری است، بخشش با امکان رجوع همراه است، اما ابراء، به طور دائمی حق مهریه را ساقط می کند و دیگر قابل برگشت نیست.

تجربه نشان می دهد که هر تصمیمی در این خصوص، نیازمند آگاهی کامل از تمامی ابعاد حقوقی و پیامدهای آتی آن است. هیچ زنی نباید تحت فشار یا در غیاب اطلاعات کافی، اقدامی انجام دهد که در آینده از آن پشیمان شود. از آشتی و بازگشت به زندگی مشترک گرفته تا دستیابی به توافقات جامع تر در مورد حضانت یا طلاق، همگی می توانند دلایلی منطقی برای انصراف از مطالبه مهریه باشند. اما این تصمیم باید هوشمندانه، با چشمانی باز و قلبی مطمئن اتخاذ گردد.

در نهایت، تأکید مجدد بر لزوم مشورت حقوقی با یک وکیل متخصص، امری غیرقابل انکار است. یک وکیل مجرب می تواند به عنوان راهنما، اطلاعات دقیق و کاربردی را ارائه دهد، از تضییع حقوق شما جلوگیری کند و اطمینان حاصل کند که هر گامی که برداشته می شود، در جهت منافع واقعی شماست. حفظ حقوق و منافع فردی در چارچوب قانون، نه تنها به نفع خود زن است، بلکه به پایداری و سلامت بنیان خانواده و جامعه نیز کمک می کند. بنابراین، با آگاهی کامل و مشورت صحیح، از حقوق خود دفاع کنید و تصمیماتی آگاهانه برای آینده ای بهتر بگیرید.