ساخت راه آهن در کره ماه!

به گزارش خبرگزاری سفیر سبز و براساس گزارش مجله سفیر سبز، سازمان پژوهش های پیشرفته دفاعی آمریکا (دارپا) یک قرارداد برای توسعه مفهومی راه آهن در ماه به کمپانی «نورثروپ گرامن» اهدا کرده است. این قرارداد در راستای آماده سازی یک اقامتگاه دایمی برای انسان ها روی ماه و بخشی از مطالعه 10 ساله LunA-10 است.

وظیفه نورثروپ گرامن این است که تجهیزات و منابع لازم برای ساخت یک شبکه راه آهن را بررسی کند که شامل فهرست دقیقی از هزینه های قابل انتظار و ریسک های مربوط به فناوری و حمل ونقل می شود. همچنین این کمپانی لازم است نمونه های اولیه ای از طراحی و معماری مفهومی برای راه آهن در ماه توسعه دهد و مشخص کند چگونه می توان راه آهن را با ربات ها ساخت. این کمپانی همچنین باید راه حل مشکلاتی نظیر تنظیم شیب زمین برای ساخت مسیر، ساخت زیربنای ریل ها، قراردادن ریل ها، و موضوعاتی مانند بازرسی، نگهداری و تعمیر را نیز تعیین وضعیت کند.

نورثروپ گرامن می گوید این سرمایه گذاری در پژوهش های توسعه کلیدی باعث می شود تا فناوری این کمپانی، پرچم دار راه حل هایی برای نسل آینده باشد. این کمپانی سیستم های استراتژیک فضایی می خواهد با استفاده از تجربه خود در ساخت سیستم های پیچیده و خدمات اتوماتیک تجاری، تغییراتی ماندگار برای یک اکوسیستم فضایی پایدار ایجاد کند.

ساخت یک راه آهن که پایگاه های مختلف فعالیت انسانی را روی ماه به یکدگیر وصل کند بسیار منطقی و ضروری به نظر می رسد.

چرا باید روی ماه راه آهن ساخت؟

ایده راه آهن در ماه در نگاه اول بسیار کودکانه به نظر می رسد، اما منطق خیلی محکمی پشت آن است. وقتی انسان ها در 1969 برای اولین بار روی ماه فرود آمدند، بلافاصله دریافتند که حضور دایمی روی ماه نیاز به زیرساخت هایی برای محافظت از حیات دارد. این زیرساخت ها عبارتند از معادن برای استخراج یخ، نیروگاه های هسته ای، کارخانه ها و راه آهن.

ماه بسیار کوچک به نظر می رسد، اما در واقع مساحت سطح آن تقریباً با قاره آفریقا برابر است. در سرزمینی به این وسعت، حتی حضور در یک منطقه محدود نیز نیازمند یک سیستم حمل ونقل است تا پایگاه ها و فعالیت های مختلف را به هم وصل کند.

راه آهن یک گزینه بسیار منطقی به نظر می رسد؛ چه از نوع ریلی و چه از نوع مغناطیسی یا مَگ لِو. علاوه بر ارزشی که این سیستم برای حمل ونقل دارد، با آن ها می توان یکی از بزرگ ترین مشکلات روی ماه را حل کرد: مشکل غبار.

غبار روی ماه به شدت فرساینده و خورنده است. چون هیچ آبی روی این قمر وجود ندارد، الکتریسیته ساکن غبارها باعث می شود به لباس ها و تجهیزات فضایی بچسبند. این نه تنها تجهیزات را کثیف می کند، بلکه طول عمر آن ها را نیز کاهش می دهد. سفر با قطار ارتباط بین انسان ها و غبار را بسیار کاهش می دهد.

یکی دیگر از مزیت های این روش، ریل ها است. می توان روی ماه از درشکه استفاده کرد و این کار قطعاً انجام خواهد شد، اما آن ها سطح ماه را خرد می کنند. روی زمین، رد وسایل حمل ونقل در زمانی کوتاه با باران و خاک از بین می رود. روی ماه، این ردها میلیاردها سال بدون تغییر باقی می مانند. دلایل بسیار زیادی وجود دارد، از جمله حفظ زیبایی سطح ماه، که چنین ردهایی به حداقل برسند.

227227