خلاصه کتاب من هم یک انسانم: نگاهی به زندگی شخصی پزشکان (نویسنده کارولین التون)

کتاب «من هم یک انسانم: نگاهی به زندگی شخصی پزشکان» نوشته کارولین التون، پرده از پشت صحنه زندگی کسانی برمی دارد که اغلب آن ها را ابرانسان هایی شکست ناپذیر می پنداریم و به ما یادآوری می کند که پزشکان نیز فارغ از لباس سفیدشان، با تمام ضعف ها، ترس ها و نیازهای عاطفی، انسانی هستند. این کتاب با رویکردی همدلانه و برگرفته از سال ها مشاوره شغلی با کادر درمان، به بررسی عمیق چالش ها و فشارهای روانی بی شمار این قشر می پردازد.

معمولاً در هر جامعه ای، حرفه پزشکی با احترام و جایگاه ویژه ای همراه است. از همان دوران کودکی، تصویر یک پزشک در ذهن بسیاری از ما با نجات بخشی، هوش سرشار و توانایی های خارق العاده گره خورده است. اما آیا هرگز به این موضوع اندیشیده ایم که این تصورات رایج، تا چه حد با واقعیت های پنهان و گاهاً دردناک زندگی شخصی و حرفه ای پزشکان همخوانی دارد؟ کتاب «من هم یک انسانم» دقیقاً به همین پرسش اساسی پاسخ می دهد. این اثر نه تنها یک خلاصه ساده از چالش های شغلی، بلکه گشایشی عمیق به زندگی شخصی پزشکان و نبرد درونی آن ها با انتظارات سنگین جامعه و فشارهای بی امان حرفه ای است. کارولین التون با نگاهی نافذ و تجربه ای طولانی، ما را به سفری دعوت می کند تا از نزدیک با آسیب پذیری های این قهرمانان روپوش سفید آشنا شویم و درک عمیق تری از ابعاد انسانی و کمتر دیده شده حرفه پزشکی به دست آوریم.

نویسنده کیست؟ کارولین التون و تجربه هایی که به من هم یک انسانم انجامید

کارولین التون، نامی آشنا در حوزه روانشناسی شغلی، بیش از دو دهه از عمر حرفه ای خود را به مشاوره با پزشکان و کادر درمانی اختصاص داده است. او با سال ها تجربه مستقیم در شنیدن دردها و مشکلات این قشر، به منبعی بی بدیل از دانش و بصیرت در این زمینه تبدیل شده است. دیدگاه منحصربه فرد التون در کتاب «من هم یک انسانم» (عنوان اصلی: Also Human: The Inner Lives of Doctors) نه تنها از دانش تخصصی او نشئت می گیرد، بلکه ریشه در تجربیات عمیق شخصی اش دارد.

تجربیات شخصی کارولین التون و شکل گیری نگاه همدلانه

همانطور که خودش در کتابش اشاره می کند، مسیر حرفه ای و نگاه همدلانه التون به مشکلات روانی پزشکان، بی ارتباط با زندگی خصوصی او نیست. برادر بزرگ تر کارولین، مبتلا به اوتیسم است و او از کودکی شاهد پریشانی و چالش های روانی او بوده. فاجعه از دست دادن خواهر محبوبش بر اثر سرطان در شش سالگی مادرش نیز، سایه ای از رنج و اندوه را بر زندگی او افکند. در دوران نوجوانی، التون خودش با بیماری شدیدی دست و پنجه نرم کرد که او را مجبور به ترک موقت مدرسه شبانه روزی و دریافت درمان روانی سرپایی کرد. حتی در بزرگسالی نیز، او تجربه افسردگی پس از ضربه روحی و پس از تولد دو فرزندش را داشته است. این تجربیات شخصی و خانوادگی با مشکلات روان شناسی، بی شک نقش بسزایی در تصمیم او برای تحصیل در رشته روانشناسی و علاقه اش به آنچه در ذهن دیگران می گذرد، داشته اند. همین زمینه غنی از تجربه شخصی است که به او این امکان را می دهد تا با درک عمیق و همدلانه، به دنیای درونی پزشکان نفوذ کند و داستان هایشان را با صداقت و دقت بازگو کند. این دیدگاه از درون به بیرون، باعث می شود کتاب «من هم یک انسانم» نه فقط گزارشی از یک پدیده اجتماعی، بلکه روایتی زنده و تأثیرگذار از آسیب پذیری های انسانی باشد.

پیام اصلی کتاب: از ابَر انسان تا من هم یک انسانم

محور اصلی و قدرتمند کتاب کارولین التون این است که پزشکان، علیرغم نقش حیاتی و اغلب مقدسشان در جامعه، چیزی فراتر از انسان هایی عادی نیستند. آن ها نیز همانند هر فرد دیگری، با ضعف ها، ترس ها، نگرانی ها و نیازهای عاطفی مواجه اند. کتاب «من هم یک انسانم» به شکلی جسورانه و دلسوزانه، کلیشه های رایج و خطرناکی را به چالش می کشد که پزشکان را موجوداتی خستگی ناپذیر، بی اشتباه، کاملاً منطقی و بی نیاز از حمایت عاطفی جلوه می دهد. این روایت ها، به ما اجازه می دهند تا از لنز روانشناسی پزشکان به زندگی این افراد نگاه کنیم و دریابیم که چقدر تصویر بیرونی و انتظارات اجتماعی، با واقعیت درونی آن ها فاصله دارد.

چالش کشیدن کلیشه های رایج

از دیرباز، جامعه پزشکان را در هاله ای از کمال و قدرت می دیده اند؛ افرادی که هرگز دچار خستگی نمی شوند، هیچ خطایی مرتکب نمی شوند و همیشه آماده فداکاری هستند. این تصویر ابرانسانی، اگرچه ممکن است در نگاه اول ستایش آمیز به نظر برسد، اما بار سنگینی از فشار روانی بر دوش پزشکان می گذارد. التون در کتاب خود نشان می دهد که چگونه این انتظارات غیرواقعی، پزشکان را از بیان مشکلاتشان باز می دارد، آن ها را به سمت انزوای عاطفی سوق می دهد و از درخواست کمک های لازم محروم می سازد. او با روایت داستان های واقعی و تجربیات زیسته، این دیوارهای تصورات غلط را فرو می ریزد و پنجره ای به دنیای درونی و آسیب پذیر پزشکان می گشاید. اینجاست که ما با مفهوم من هم یک انسانم روبرو می شویم؛ ندایی که از اعماق وجود این قشر به گوش می رسد و طلب درک و همدلی دارد.

چالش های پنهان در زندگی پزشکان: مروری بر مباحث کلیدی کتاب

در این بخش، کارولین التون به تفصیل به مهمترین چالش های پزشکان می پردازد که اغلب از دید عموم پنهان می مانند و پیامدهای عمیقی بر سلامت جسمی و روانی آن ها دارند. این مباحث کلیدی، تصویر کاملی از دشواری های این حرفه را ارائه می دهند.

الف) فشارهای آموزشی و حرفه ای طاقت فرسا

مسیر تبدیل شدن به یک پزشک، مسیری طولانی و مملو از سختی است که از همان دوران دانشجویی پزشکی آغاز می شود. انتظارات آکادمیک و عملی در این رشته بسیار بالاست و دانشجویان باید تحت فشارهای بی امان، حجم عظیمی از اطلاعات را جذب و مهارت های پیچیده ای را کسب کنند. ساعات مطالعه طولانی، رقابت شدید، و اضطراب دائمی عملکرد، تنها بخشی از این چالش ها هستند. این فشارها در دوران دستیاری و شروع به کار حرفه ای به اوج خود می رسند.

• ساعات کاری طولانی و شیفت های خسته کننده: پزشکان، به ویژه دستیاران و پزشکان جوان، ساعات کاری بسیار طولانی و شیفت های شبانه روزی طاقت فرسا را تجربه می کنند. این ریتم کاری، منجر به عدم تعادل کار-زندگی می شود و فرصت کمی برای استراحت، فعالیت های اجتماعی یا رسیدگی به نیازهای شخصی باقی می گذارد. بدن و ذهن انسان برای چنین فشار مداومی طراحی نشده است و این امر به تدریج توانایی های شناختی و عاطفی را تحلیل می برد.
• ریسک های بالا و ترس دائمی از اشتباهات پزشکی: حرفه پزشکی، با زندگی و مرگ بیماران سروکار دارد. هر تصمیمی که یک پزشک می گیرد، می تواند پیامدهای عمیقی داشته باشد. این ریسک های بالا، ترس دائمی از اشتباهات پزشکی را به همراه دارد که می تواند منجر به عذاب وجدان، احساس گناه، و حتی پیامدهای قانونی شود. این فشار روانی، به خصوص در مواجهه با موارد پیچیده و بحرانی، می تواند فلج کننده باشد.
• مواجهه مداوم با درد، رنج، بیماری های صعب العلاج و مرگ: پزشکان روزانه با جنبه های تاریک زندگی انسان ها روبرو می شوند: درد شدید، بیماری های لاعلاج، رنج کودکان و سالمندان، و در نهایت، مرگ. این مواجهه مداوم با رنج، بار عاطفی عظیمی بر دوش آن ها می گذارد. آن ها باید احساسات خود را مهار کنند تا بتوانند به وظایفشان عمل کنند، اما این سرکوب عاطفی، به مرور زمان می تواند به آسیب های روانی پزشکی جدی منجر شود.

ب) بار روانی و آسیب پذیری عاطفی

در میان تمامی چالش های شغلی، بار روانی پزشکان و آسیب پذیری عاطفی آن ها شاید پنهان ترین و در عین حال مخرب ترین جنبه این حرفه باشد. این بخش از کتاب، به عمق این زخم های پنهان می پردازد.

«این پیوند [بین تجربه شخصی بیماری روانی و تمایل به کمک به دیگران] برای من هم صدق می کند. برادر بزرگ ترم، اوتیسم است. به یاد می آورم زمانی که بچه بودم، او به شدت عصبی و پریشان بود… شک ندارم که تجربیات شخصی و خانوادگی ام در مورد مشکلات روان شناسی، در تصمیمم برای تحصیل روان شناسی نقش داشتند.»

• احساس گناه، شرم و انزوا: پزشکان به دلیل فشارهای شغلی و ترس از قضاوت، اغلب احساسات منفی خود را پنهان می کنند. آن ها ممکن است احساس گناه یا شرم از ناتوانی در مقابله با مشکلاتشان داشته باشند. این پنهان کاری، منجر به انزوای عاطفی پزشکان می شود، زیرا احساس می کنند کسی نمی تواند آن ها را درک کند و باید به تنهایی با مشکلاتشان دست و پنجه نرم کنند.
• پنهان کردن مشکلات روحی برای حفظ وجهه حرفه ای: در جامعه پزشکی، پذیرش ضعف های روانی اغلب به عنوان نشانه ای از ضعف یا عدم صلاحیت تلقی می شود. پزشکان می ترسند که اگر مشکلات سلامت روان پزشکان خود را برملا کنند، وجهه حرفه ای و اعتبارشان به خطر بیفتد. این ترس باعث می شود بسیاری از آن ها حتی از نزدیکترین همکارانشان نیز کمک نخواهند و در سکوت رنج بکشند.
• شیوع بالای افسردگی، اضطراب و پدیده فرسودگی شغلی (Burnout): مطالعات متعددی نشان می دهند که شیوع افسردگی در پزشکان، اضطراب و فرسودگی شغلی (Physician Burnout) در میان کادر درمان به مراتب بالاتر از سایر مشاغل است. این فشار روانی کادر درمان مزمن می تواند منجر به کاهش عملکرد، کاهش همدلی و حتی تصمیم به ترک حرفه شود.
• آمار نگران کننده خودکشی در میان دانشجویان و متخصصان جوان پزشکی: یکی از تلخ ترین واقعیت هایی که التون به آن اشاره می کند، آمار خودکشی پزشکان و دانشجویان پزشکی است. این آمار نگران کننده، زنگ خطری جدی است که نشان می دهد سیستم آموزشی و حرفه ای پزشکی، در حمایت از سلامت روان این افراد، به شدت ناکافی است. این خودکشی ها نه تنها ضایعه ای بزرگ برای خانواده ها و جامعه هستند، بلکه نشان دهنده عمق بحران آسیب های روانی پزشکی در این حرفه می باشند.

ج) انتظارات اجتماعی و سوءتفاهم ها

جامعه نقش مهمی در تشدید فشار روانی کادر درمان ایفا می کند. دیدگاه عمومی نسبت به پزشکان، اغلب آن ها را در جایگاه «ابرقهرمانان» قرار می دهد که انتظار می رود هرگز خطا نکنند، خسته نشوند و همیشه پاسخگو باشند. این انتظارات جامعه از پزشکان، بار سنگینی بر دوش آن ها می گذارد و فرصت بروز ضعف های انسانی را از آن ها سلب می کند.

• دیدگاه جامعه به پزشکان به عنوان ابرقهرمانان: از دوران کودکی، قهرمان پروری از پزشکان آغاز می شود. این دیدگاه، باعث می شود جامعه حق خستگی، اشتباه یا حتی ناراحتی را از پزشکان سلب کند. این کلیشه ابرانسان، مانع از درک واقعی آن ها به عنوان انسان هایی معمولی با محدودیت های طبیعی می شود.
• عدم درک عمومی از چالش ها و محدودیت های انسانی پزشکان: بسیاری از مردم از سختی های چالش های زندگی پزشکان، ساعات کاری طولانی، فشارهای عاطفی و تصمیم گیری های دشواری که آن ها روزانه با آن مواجه اند، بی اطلاع هستند. این عدم درک عمومی، به سوءتفاهم ها و انتظارات غیرواقعی دامن می زند.
• تأثیر این انتظارات بر روابط شخصی، خانوادگی و اجتماعی پزشکان: زمانی که یک پزشک نتواند انتظارات ابرانسانی جامعه را برآورده کند، ممکن است با قضاوت، انتقاد یا حتی خشم مواجه شود. این امر می تواند به روابط شخصی پزشکان، خانوادگی و اجتماعی آن ها آسیب برساند و احساس تنهایی و انزوای آن ها را تشدید کند. التون در کتاب خود به این موضوع می پردازد که چگونه این فشارها، می تواند بر زندگی مشترک، تربیت فرزندان و حتی دوستی های پزشکان تأثیر منفی بگذارد.

روایت هایی از درون: داستان هایی که التون شنیده است

یکی از برجسته ترین بخش های کتاب «من هم یک انسانم»، مجموعه ای از تجربیات پزشکان و داستان های واقعی است که کارولین التون طی دو دهه مشاوره به آن ها، جمع آوری کرده است. این روایت ها، قلب تپنده کتاب هستند و به خواننده اجازه می دهند تا به عمق دنیای درونی پزشکان نفوذ کند و مشکلاتشان را نه از طریق آمار و ارقام خشک، بلکه از طریق روایت های زنده و ملموس درک کند. این داستان های واقعی پزشکان، به وضوح نشان می دهند که چگونه آسیب پذیری های انسانی، حتی در میان قدرتمندترین و متخصص ترین افراد جامعه نیز جای دارند.

اهمیت داستان گویی در درک آسیب پذیری پزشکان

التون با دقت و همدلی بی نظیری، حکایت هایی را بازگو می کند که هر کدام پنجره ای به سوی یک مشکل پنهان می گشایند. این داستان ها، نه تنها صرفاً نقل قول نیستند، بلکه بیانگر چالش های مشترکی هستند که پزشکان سراسر دنیا با آن ها دست و پنجه نرم می کنند. او از پزشکانی می گوید که پس از یک اشتباه ناخواسته، ماه ها با احساس گناه و شرم دست و پنجه نرم کرده اند. از دستیارانی که در شیفت های طولانی، به مرز فروپاشی روانی رسیده اند و در خلوت خود اشک ریخته اند. از متخصصانی که علیرغم موقعیت اجتماعی بالا، در زندگی شخصی خود با افسردگی شدید مواجه هستند و راهی برای ابراز مشکلات خود نمی یابند. او حتی به پزشکانی اشاره می کند که به دلیل فشارهای شغلی، روابط خانوادگی شان دچار چالش شده و از خانواده و عزیزانشان دور افتاده اند.

این روایت ها، ابعاد انسانی و آسیب پذیر پزشکان را به شکلی قدرتمند نمایان می سازند. خواننده با مطالعه این داستان ها درمی یابد که پزشکانی که زمانی نماد قدرت و بی نقصی به نظر می رسیدند، نیز می توانند دچار ترس، اضطراب، غم و ناامیدی شوند. این بخش از کتاب، دعوتی است به همدلی با پزشکان؛ دعوتی برای دیدن آن ها فراتر از روپوش سفیدشان و به عنوان انسان هایی که نیاز به درک و حمایت دارند. این تجربیات، به ما نشان می دهند که چگونه فشارهای بی امان، می تواند سلامت روان آن ها را به خطر اندازد و نیاز مبرم به تغییر در ساختارهای حمایتی و اجتماعی را گوشزد می کند.

راهکارها و دیدگاه های پیشنهادی نویسنده برای عبور از بحران و بهبود شرایط

کتاب «من هم یک انسانم» صرفاً به توصیف مشکلات نمی پردازد، بلکه با رویکردی سازنده، راهکارهای پیشنهادی کارولین التون را برای بهبود شرایط پزشکان و کاهش فشارهای روانی آن ها ارائه می دهد. این راهکارها، هم در سطح فردی و هم در سطح سیستمی، به دنبال ایجاد تغییرات مثبت هستند.

نقش همدلی و درک متقابل

یکی از اصلی ترین توصیه های التون، افزایش همدلی و درک متقابل است؛ نه تنها از سوی جامعه به سمت پزشکان، بلکه درون خود محیط های درمانی نیز. او معتقد است که وقتی افراد بتوانند خود را جای پزشکان بگذارند و با چالش های آن ها آشنا شوند، انتظارات واقع بینانه تری خواهند داشت. همچنین، در محیط کار نیز، همکاران و سرپرستان باید فضایی از حمایت عاطفی پزشکان را ایجاد کنند تا پزشکان احساس تنهایی نکنند و بتوانند مشکلاتشان را بدون ترس از قضاوت بیان کنند.

اهمیت سلامت روان پزشکان

التون تأکید ویژه ای بر اهمیت سلامت روان پزشکان دارد. او بر این باور است که همانطور که سلامت جسمی بیماران مهم است، سلامت روان کسانی که از بیماران مراقبت می کنند نیز از اهمیت حیاتی برخوردار است. این شامل:

• ضرورت دسترسی به خدمات مشاوره و روان درمانی تخصصی: باید برای پزشکان و کادر درمان، امکان دسترسی به خدمات مشاوره و روان درمانی تخصصی و محرمانه فراهم شود. این خدمات باید به گونه ای طراحی شوند که پزشکان بتوانند بدون نگرانی از تبعات حرفه ای یا قضاوتی، به آن ها مراجعه کنند.
• حذف تبعیض و برچسب زنی: باید فرهنگ محیط های درمانی و جامعه به سمتی حرکت کند که مشکلات روانی به عنوان یک بیماری مانند سایر بیماری های جسمی پذیرفته شود و هیچ گونه تبعیض یا برچسب زنی سلامت روان برای کسانی که به دنبال کمک هستند، وجود نداشته باشد.

تغییر نگرش در سیستم های آموزشی و درمانی

این کتاب به صراحت بیان می کند که برای ایجاد تغییر پایدار، نیاز به تغییر نگرش سیستم های درمانی و آموزشی است. محیط های آموزشی پزشکی باید به جای تأکید صرف بر حجم اطلاعات، به حمایت دانشجویان پزشکی از نظر روانی و پرورش مهارت های تاب آوری آن ها نیز بپردازند. سیستم های درمانی نیز باید با کاهش فشارهای غیرمنطقی، بهینه سازی ساعات کاری و ایجاد فضایی حمایتی تر، به سلامت کارکنان خود اهمیت دهند.

توصیه به پزشکان: پذیرش آسیب پذیری و درخواست کمک

در نهایت، التون پیام مهمی برای خود پزشکان دارد: پذیرش آسیب پذیری، درخواست کمک، و شکستن سکوت درباره مشکلات. او از پزشکان می خواهد که با خودشان مهربان تر باشند، بپذیرند که انسان هستند و حق دارند خسته شوند، اشتباه کنند و درخواست کمک کنند. شکستن سکوت پزشکان و به اشتراک گذاشتن تجربیات، نه تنها به خودشان کمک می کند، بلکه راه را برای ایجاد تغییرات مثبت برای همکارانشان نیز هموار می سازد.

کتاب من هم یک انسانم برای چه کسانی ضروری است؟

کتاب «من هم یک انسانم» اثری است که خواندنش می تواند برای طیف گسترده ای از افراد سودمند باشد، زیرا لایه های مختلفی از زندگی پزشکان و چالش هایشان را آشکار می کند. این کتاب تنها مختص کادر درمان نیست، بلکه دعوت نامه ای است برای هر کسی که می خواهد با عمق بیشتری به یکی از مهم ترین و حساس ترین مشاغل جامعه بنگرد.

• پزشکان، دانشجویان پزشکی و دستیاران: برای این گروه، کتاب می تواند یک آینه باشد؛ آینه ای که در آن خودشان را با تمام آسیب پذیری ها و فشارهای مشترک می بینند. خواندن این کتاب می تواند به آن ها کمک کند تا احساس تنهایی کمتری داشته باشند، درک بهتری از تجربیات مشترک خود بیابند و راه حل هایی برای مدیریت فشارهای شغلی پیدا کنند. این کتاب تلنگری است برای خودشناسی و پذیرش ابعاد انسانی حرفه شان.
• سایر اعضای کادر درمان (پرستاران، روانشناسان، پیراپزشکان): این کتاب به همکاران پزشکان کمک می کند تا با درک عمیق تری از فشارهای شغلی در حوزه سلامت، با همکارانشان همدلی بیشتری داشته باشند و محیط کاری حمایتی تری ایجاد کنند. درک مشکلات پزشکان، می تواند به تقویت همکاری تیمی و کاهش تنش ها کمک کند.
• عموم مردم و خانواده های پزشکان: برای کسانی که از بیرون به حرفه پزشکی نگاه می کنند، این کتاب یک گنجینه است. این اثر آگاهی از سختی های شغل پزشکی را افزایش می دهد و به آن ها کمک می کند تا انتظارات واقع بینانه تری از پزشکان داشته باشند. برای خانواده های پزشکان نیز، این کتاب دریچه ای است به دنیای پنهان عزیزانشان و به آن ها کمک می کند تا با همدلی با پزشکان، حمایت بهتری از آن ها ارائه دهند.
• مدیران سیستم های بهداشتی و درمانی: این کتاب برای مدیران، یک چراغ راهنما است. با مطالعه آن، آن ها می توانند نقاط ضعف سیستم بهداشتی را شناسایی کرده و نیازهای حمایتی کادر درمان را بهتر درک کنند. این امر می تواند به سیاست گذاری های مؤثرتر برای بهبود سلامت روان کادر درمان و کاهش فرسودگی شغلی پزشکان منجر شود.
• علاقه مندان به روانشناسی شغلی، جامعه شناسی پزشکی و روایت های واقعی انسانی: کسانی که به دنبال فهم عمیق تر از تعامل انسان و شغل، و چالش های روحی و روانی در مشاغل پرفشار هستند، در این کتاب مطالب ارزشمندی خواهند یافت. این اثر نمونه ای برجسته از کتاب های روانشناسی شغلی و جامعه شناسی پزشکی است که با روایت های انسانی جذاب، مفاهیم عمیق را به تصویر می کشد.

سخنی پایانی: چرا این کتاب مهم تر از همیشه است؟

در جمع بندی نهایی، کتاب «من هم یک انسانم: نگاهی به زندگی شخصی پزشکان» اثری است که اهمیت آن در دنیای امروز بیش از پیش احساس می شود. این کتاب نه تنها یک خلاصه کتاب من هم یک انسانم، بلکه یک دعوت نامه برای تأمل و تغییر است. پیام اصلی این اثر، یعنی لزوم دیدن پزشکان به عنوان انسان هایی با تمام ظرافت ها و آسیب پذیری هایشان، می تواند نقطه آغازی برای ایجاد تغییرات عمیق در نحوه برخورد ما با این قشر زحمتکش باشد.

در جهانی که انتظارات از کادر درمان رو به افزایش است و در مواجهه با بحران های سلامت جهانی، فشارهای روانی کادر درمان بیش از پیش نمایان شده است، نقد کتاب من هم یک انسانم و مطالعه آن می تواند به تغییر دیدگاه ها کمک کند. کارولین التون با روایت های زنده و پرشور خود، ما را به سمت ایجاد جامعه ای همدل تر، آگاه تر و حمایت کننده تر سوق می دهد. جامعه ای که در آن، سلامت روان پزشکان به همان اندازه سلامت جسمی بیماران، مورد توجه قرار گیرد و آن ها نیز بتوانند بدون ترس و شرم، از حق درخواست کمک خود استفاده کنند.

این کتاب یادآوری می کند که قهرمانان روپوش سفید ما، تنها زمانی می توانند به بهترین شکل به جامعه خدمت کنند که خودشان از سلامت روانی کافی برخوردار باشند. بنابراین، خواندن این اثر نه تنها برای درک عمیق تر پیام اصلی کتاب من هم یک انسانم، بلکه برای ایفای نقش مؤثرتر در حمایت از کسانی که جان خود را وقف سلامت ما می کنند، ضروری است.

مشخصات کتاب من هم یک انسانم (اطلاعات فنی)

عنوان	جزئیات
نویسنده	کارولین التون (Caroline Elton)
عنوان اصلی	Also Human: The Inner Lives of Doctors
مترجم	فرزانه شریفی
ناشر	انتشارات تیمورزاده
سال انتشار (نسخه فارسی)	۱۴۰۲ (یا جدیدترین نسخه موجود)
شابک (ISBN)	978-600-238-980-0 (ممکن است بسته به نوبت چاپ تغییر کند)
تعداد صفحات	حدود ۲۰۱ صفحه (در نسخه فارسی)
ژانر	روانشناسی، جامعه شناسی، خاطرات/زندگی نامه